[[[separator]]]
W imieniu redakcji zapraszam do lektury kolejnego numeru Studiów z Polityki Publicznej. W tym zeszycie znalazły się teksty z kilku dziedzin. Wciąż tematem jest problematyka pandemii COVID-19, tym razem w kontekście polityki przestrzennej miast.
Maciej J. Nowak i Krzysztof Simon przeanalizowali to, jak należy planować przestrzennie miasto, aby realizowane projekty ułatwiły poradzenie sobie z ewentualną kolejną pandemią. Należy pokonać tu wiele różnych barier, na które wskazują autorzy, m.in. słabości związane z opracowywaniem przestrzennych koncepcji rozwoju w skali miast. „Wiąże się to z aktualną formułą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego”, brakiem wytycznych urbanistycznych dotyczących znaczących części miast, brakiem obowiązku uchwalania planów zagospodarowania przestrzennego oraz generalnie chaosem przestrzennym.
Publikujemy też dwa teksty dotyczące szeroko rozumianej polityki kulturalnej. Piotr Zbieranek zbadał w szczególności wdrażanie nowych technik zarządczych w tym obszarze jako sposób dopasowywania polityk do zjawiska rosnącej złożoności świata społecznego. Przywołał takie pojęcia, jak metagovernance, instytucje ramowe (jako nowy typ aktora) czy horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej. Wskazał nowy typ mechanizmu koordynacji w polityce kulturalnej. Jędrzej Wijas przeanalizował z kolei politykę wobec twórców sztuki w latach 2020–2021. Przypomniał konsekwencje braku efektywnych działań w tej sferze. Opisał też niedokończony proces tworzenia regulacji prawnych, które mają określić status artysty zawodowego.
W dwóch kolejnych tekstach podjęto problematykę partycypacji społecznej w procesie programowania polityk publicznych. Wojciech Ufel na podstawie m.in. własnych obserwacji omówił I Wrocławski Panel Obywatelski (2020). Uznał go za przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej. To zjawisko, które zaczęło się – zdaniem autora – w polskich samorządach w 2016 r., wskazuje na mocne i słabe strony takiego przedsięwzięcia. Oceniono je jako obiecującą metodę zwiększania partycypacji obywatelskiej w procesie decyzyjnym, jakkolwiek taka inicjatywa generuje istotne wyzwania w sferze jej planowania czy moderowania.
Z kolei Samuel Uwem Umoh przenosi nas pod inną szerokość geograficzną, napisał bowiem o udziale społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki. Wskazał na innowacje w tym procesie, które służą głębszemu zaangażowaniu obywateli we współdecydowanie. Autor bazował m.in. na: wywiadach z posłami, protokołach parlamentarnych i obserwowaniu debat plenarnych.
Andrzej Zybała
[[[separator]]]
Andrzej Zybała
Wstęp
Samuel Uwem Umoh
Dilemmas of public participation in policymaking in South Africa
Problemy dotyczące udziału społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki
Maciej J. Nowak, Krzysztof Simon
Kierunki polityki przestrzennej miast w Polsce a pandemia SARS-CoV-2. Perspektywa medyczna i przestrzenna
Directions of urban spatial policy in Poland and the SARS-CoV-2 pandemic: a medical and spatial perspective
Jędrzej Wijas
Artyści współcześni nadal niewidoczni. Konsekwencje braku efektywnej polityki publicznej wobec twórców sztuki w latach 2020–2021
Contemporary artists still invisible. Consequences of the lack of an effective public policy towards art creators in the years 2020–2021
Piotr Zbieranek
Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej
Framework institutions: public cultural institutions as a catalyst for metagovernance within cultural policy
Wojciech Ufel
I Wrocławski Panel Obywatelski jako przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej
The First Wroclawian Citizens’ Assembly as an example of a deliberative practice
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2021 r.
Lista recenzentów w 2021 r.
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2022 r.
Lista recenzentów w 2022 r.
Opis
Wstęp
W imieniu redakcji zapraszam do lektury kolejnego numeru Studiów z Polityki Publicznej. W tym zeszycie znalazły się teksty z kilku dziedzin. Wciąż tematem jest problematyka pandemii COVID-19, tym razem w kontekście polityki przestrzennej miast.
Maciej J. Nowak i Krzysztof Simon przeanalizowali to, jak należy planować przestrzennie miasto, aby realizowane projekty ułatwiły poradzenie sobie z ewentualną kolejną pandemią. Należy pokonać tu wiele różnych barier, na które wskazują autorzy, m.in. słabości związane z opracowywaniem przestrzennych koncepcji rozwoju w skali miast. „Wiąże się to z aktualną formułą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego”, brakiem wytycznych urbanistycznych dotyczących znaczących części miast, brakiem obowiązku uchwalania planów zagospodarowania przestrzennego oraz generalnie chaosem przestrzennym.
Publikujemy też dwa teksty dotyczące szeroko rozumianej polityki kulturalnej. Piotr Zbieranek zbadał w szczególności wdrażanie nowych technik zarządczych w tym obszarze jako sposób dopasowywania polityk do zjawiska rosnącej złożoności świata społecznego. Przywołał takie pojęcia, jak metagovernance, instytucje ramowe (jako nowy typ aktora) czy horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej. Wskazał nowy typ mechanizmu koordynacji w polityce kulturalnej. Jędrzej Wijas przeanalizował z kolei politykę wobec twórców sztuki w latach 2020–2021. Przypomniał konsekwencje braku efektywnych działań w tej sferze. Opisał też niedokończony proces tworzenia regulacji prawnych, które mają określić status artysty zawodowego.
W dwóch kolejnych tekstach podjęto problematykę partycypacji społecznej w procesie programowania polityk publicznych. Wojciech Ufel na podstawie m.in. własnych obserwacji omówił I Wrocławski Panel Obywatelski (2020). Uznał go za przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej. To zjawisko, które zaczęło się – zdaniem autora – w polskich samorządach w 2016 r., wskazuje na mocne i słabe strony takiego przedsięwzięcia. Oceniono je jako obiecującą metodę zwiększania partycypacji obywatelskiej w procesie decyzyjnym, jakkolwiek taka inicjatywa generuje istotne wyzwania w sferze jej planowania czy moderowania.
Z kolei Samuel Uwem Umoh przenosi nas pod inną szerokość geograficzną, napisał bowiem o udziale społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki. Wskazał na innowacje w tym procesie, które służą głębszemu zaangażowaniu obywateli we współdecydowanie. Autor bazował m.in. na: wywiadach z posłami, protokołach parlamentarnych i obserwowaniu debat plenarnych.
Andrzej Zybała
Spis treści
Andrzej Zybała
Wstęp
Samuel Uwem Umoh
Dilemmas of public participation in policymaking in South Africa
Problemy dotyczące udziału społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki
Maciej J. Nowak, Krzysztof Simon
Kierunki polityki przestrzennej miast w Polsce a pandemia SARS-CoV-2. Perspektywa medyczna i przestrzenna
Directions of urban spatial policy in Poland and the SARS-CoV-2 pandemic: a medical and spatial perspective
Jędrzej Wijas
Artyści współcześni nadal niewidoczni. Konsekwencje braku efektywnej polityki publicznej wobec twórców sztuki w latach 2020–2021
Contemporary artists still invisible. Consequences of the lack of an effective public policy towards art creators in the years 2020–2021
Piotr Zbieranek
Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej
Framework institutions: public cultural institutions as a catalyst for metagovernance within cultural policy
Wojciech Ufel
I Wrocławski Panel Obywatelski jako przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej
The First Wroclawian Citizens’ Assembly as an example of a deliberative practice
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2021 r.
Lista recenzentów w 2021 r.
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2022 r.
Lista recenzentów w 2022 r.
Opinie
W imieniu redakcji zapraszam do lektury kolejnego numeru Studiów z Polityki Publicznej. W tym zeszycie znalazły się teksty z kilku dziedzin. Wciąż tematem jest problematyka pandemii COVID-19, tym razem w kontekście polityki przestrzennej miast.
Maciej J. Nowak i Krzysztof Simon przeanalizowali to, jak należy planować przestrzennie miasto, aby realizowane projekty ułatwiły poradzenie sobie z ewentualną kolejną pandemią. Należy pokonać tu wiele różnych barier, na które wskazują autorzy, m.in. słabości związane z opracowywaniem przestrzennych koncepcji rozwoju w skali miast. „Wiąże się to z aktualną formułą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego”, brakiem wytycznych urbanistycznych dotyczących znaczących części miast, brakiem obowiązku uchwalania planów zagospodarowania przestrzennego oraz generalnie chaosem przestrzennym.
Publikujemy też dwa teksty dotyczące szeroko rozumianej polityki kulturalnej. Piotr Zbieranek zbadał w szczególności wdrażanie nowych technik zarządczych w tym obszarze jako sposób dopasowywania polityk do zjawiska rosnącej złożoności świata społecznego. Przywołał takie pojęcia, jak metagovernance, instytucje ramowe (jako nowy typ aktora) czy horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej. Wskazał nowy typ mechanizmu koordynacji w polityce kulturalnej. Jędrzej Wijas przeanalizował z kolei politykę wobec twórców sztuki w latach 2020–2021. Przypomniał konsekwencje braku efektywnych działań w tej sferze. Opisał też niedokończony proces tworzenia regulacji prawnych, które mają określić status artysty zawodowego.
W dwóch kolejnych tekstach podjęto problematykę partycypacji społecznej w procesie programowania polityk publicznych. Wojciech Ufel na podstawie m.in. własnych obserwacji omówił I Wrocławski Panel Obywatelski (2020). Uznał go za przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej. To zjawisko, które zaczęło się – zdaniem autora – w polskich samorządach w 2016 r., wskazuje na mocne i słabe strony takiego przedsięwzięcia. Oceniono je jako obiecującą metodę zwiększania partycypacji obywatelskiej w procesie decyzyjnym, jakkolwiek taka inicjatywa generuje istotne wyzwania w sferze jej planowania czy moderowania.
Z kolei Samuel Uwem Umoh przenosi nas pod inną szerokość geograficzną, napisał bowiem o udziale społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki. Wskazał na innowacje w tym procesie, które służą głębszemu zaangażowaniu obywateli we współdecydowanie. Autor bazował m.in. na: wywiadach z posłami, protokołach parlamentarnych i obserwowaniu debat plenarnych.
Andrzej Zybała
Andrzej Zybała
Wstęp
Samuel Uwem Umoh
Dilemmas of public participation in policymaking in South Africa
Problemy dotyczące udziału społeczeństwa w kształtowaniu polityki publicznej w Republice Południowej Afryki
Maciej J. Nowak, Krzysztof Simon
Kierunki polityki przestrzennej miast w Polsce a pandemia SARS-CoV-2. Perspektywa medyczna i przestrzenna
Directions of urban spatial policy in Poland and the SARS-CoV-2 pandemic: a medical and spatial perspective
Jędrzej Wijas
Artyści współcześni nadal niewidoczni. Konsekwencje braku efektywnej polityki publicznej wobec twórców sztuki w latach 2020–2021
Contemporary artists still invisible. Consequences of the lack of an effective public policy towards art creators in the years 2020–2021
Piotr Zbieranek
Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej
Framework institutions: public cultural institutions as a catalyst for metagovernance within cultural policy
Wojciech Ufel
I Wrocławski Panel Obywatelski jako przykład zastosowania praktyki deliberacyjnej
The First Wroclawian Citizens’ Assembly as an example of a deliberative practice
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2021 r.
Lista recenzentów w 2021 r.
Wykaz autorów w „Studiach z Polityki Publicznej” w 2022 r.
Lista recenzentów w 2022 r.
