[[[separator]]]
Internacjonalizacja szkół wyższych jest procesem, który w sposób naturalny wpisuje się w ramy zmieniającego się świata, a stopień umiędzynarodowienia uczelni jest jednym z czynników decydujących o nowoczesności szkolnictwa wyższego. Umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego nie jest już celem samym w sobie, ale środkiem do poprawy jakości kształcenia. Pozyskiwanie wiedzy, mobilizację talentów w celu wsparcia globalnych badań i wzbogacanie programów nauczania treściami międzynarodowymi uważa się za korzyści wynikające z procesu internacjonalizacji szkolnictwa wyższego. W dobie gospodarki informacyjnej kształcenie jest postrzegane jako podstawowy klucz do tworzenia bogactwa oraz konkurencyjności krajów i gospodarek. Globalizacja gospodarki światowej wymusza wzrost intensywności powiązań pomiędzy krajami świata, regionami, przedsiębiorstwami. Podstawą tych działań jest przepływ kapitału, technologii, usług, a przede wszystkim – ludzi. Globalizacja jest jednocześnie jedną z sił sprawczych napędzających proces internacjonalizacji i wymuszających zmiany w programach nauczania w szkołach biznesu. Edukacja biznesowa pełni szczególną rolę w rozwoju społeczno-ekonomicznym kraju, kształcąc elity zarządzające krajem, przyszłych pracowników, menedżerów, czy kształtując postawy przedsiębiorcze w społeczeństwie. Z tych powodów przedmiotem badań w niniejszej monografii jest uczelnia ekonomiczna. Uczelnie ekonomiczne stanowią podtyp uczelni sensu largo. Należy szczególnie podkreślić funkcje ekonomicznych szkół wyższych wynikające z ich specyfiki, a wyrażające się w rozwoju zaawansowanej wiedzy ekonomicznej, pobudzaniu przedsiębiorczości i pasji zdobywania wiedzy przez całe życie, a także kształtowaniu w procesie edukacji orientacji innowacyjnej, umożliwiającej wykorzystanie szans cywilizacyjnych. Wiąże się to z przekształceniem edukacyjnej misji nauczania w misję wyposażania w metody indywidualnego uczenia się oraz dochodzeniem do sytuacji, w której edukacja ekonomiczna jest traktowana jako jeden z elementów wiedzy niezależnie od wykonywanego zawodu i wyuczonej profesji. W 2007 roku w ramach inicjatywy Global Compact (Inicjatywa ONZ na rzecz promocji i rozwoju idei zrównoważonego rozwoju) opracowane zostały zasady odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej – The Principles of Responsible Management Education (PRME), co tym bardziej podkreśla społeczny wymiar i charakter edukacji biznesowej. Rosnąca globalizacja w świecie biznesu była jednym z głównych czynników napędzających internacjonalizację treści i ogólnego doświadczeniaedukacyjnego w szkołach biznesowych. Na rynku wyższej edukacji biznesowej na sukces mogą liczyć te uczelnie, które szybko dostrzegą zachodzące zmiany i podejmą odpowiednie działania, aby sprostać globalnej konkurencji. Podjęcie działań dotyczy uczelni najbardziej renomowanych w takim samym stopniu jak tych, które są tylko graczami lokalnymi lub regionalnymi. W obliczu rosnącej konkurencji międzynarodowej niezmiernie ważne jest, aby uniwersytety posiadały kompetencje w zakresie odpowiadania na potrzeby zmian
zachodzących w środowisku zewnętrznym.
(fragment wstępu)
[[[separator]]]
WSTĘP
1. PROCES INTERNACJONALIZACJI UCZELNI W POLSCE NA TLE TENDENCJI ŚWIATOWYCH
1.1. Pojęcie i istota internacjonalizacji edukacji wyższej
1.2. Motywy i przesłanki internacjonalizacji uczelni
1.3. Modele internacjonalizacji uczelni
1.4. Poziom internacjonalizacji polskich uczelni na tle świata
1.5. Internacjonalizacja szkolnictwa wyższego w Polsce
Podsumowanie
2. ALIANSE JAKO JEDNA Z FORM INTERNACJONALIZACJI UCZELNI – PERSPEKTYWA ZARZĄDZANIA STRATEGICZNEGO
2.1. Alianse strategiczne z perspektywy teoretycznej
2.2. Rozróżnienie definicyjne pojęcia „sieć” i „alians”
2.3. Teoria zasobowa i przewaga konkurencyjna w ujęciu aliansów i sieci
2.4. Podejście oparte na wiedzy. Teoria wiedzy
2.5. Teoria interesariuszy
2.6. Strategiczne alianse pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.7. Motywy i przesłanki zawierania aliansów pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.8. Czynniki sukcesu w partnerstwie uczelnia a partner biznesowy 8
2.9. Korzyści wynikające z tytułu przynależności do aliansów
2.10. Od współpracy do aliansów. Rodzaje aliansów w szkolnictwie wyższym
Podsumowanie
3. STRATEGICZNE ALIANSE W SEKTORZE EDUKACJI WYŻSZEJ – ALIANSE EDUKACYJNE
3.1. Istota aliansów edukacyjnych
3.2. Alianse międzynarodowe i globalne w sektorze szkolnictwa wyższego
3.3. Edukacyjne programy międzynarodowe jako efekt aliansów edukacyjnych
3.4. Alianse edukacyjne jako alianse uczące się
3.5. Kluczowe czynniki sukcesu w aliansach edukacyjnych – mechanizm budowania zaufania
Podsumowanie
4. ROLA I ZNACZENIE ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ W ALIANSACH EDUKACYJNYCH
4.1. Pojęcie i wymiary jakości w aliansach edukacyjnych
4.2. Definiowanie i zapewnianie jakości kształcenia w europejskich aliansach edukacyjnych
4.3. Rola i znaczenie akredytacji w zapewnieniu jakości kształcenia w aliansach edukacyjnych
4.4. Międzynarodowe i narodowe rankingi jako narzędzia pomiaru jakości kształcenia
4.5. Ocena jakości kształcenia przez pryzmat umiejętności studentów
4.5.1. Umiejętności w XXI wieku
4.5.2. Determinanty zaangażowania alumnów
Podsumowanie
5. KONCEPCJA I METODYKA BADANIA ROLI GLOBALNEGO ALIANSU EDUKACJI MENEDŻERSKIEJ POPRZEZ WSPÓLNY PROGRAM MAGISTERSKI
5.1. Określenie problemu badawczego
5.2. CEMS – charakterystyka globalnego aliansu edukacji menedżerskiej
5.3. Model badawczy
5.4. Procedura badawcza
5.5. Badana populacja i dobór próby
5.6. Opis zastosowanych metod i technik badawczych
Podsumowanie
6. WYNIKI BADANIA EMPIRYCZNEGO – ROLA ALIANSU STRATEGICZNEGO CEMS W UMIĘDZYNARODOWIENIU UCZELNI ORAZ JEJ EFEKTÓW
6.1. Program CEMS MIM z perspektywy dyrektorów akademickich
6.1.1. Korzyści uczestnictwa w partnerstwie CEMS – perspektywa dyrektorów akademickich
6.1.2. Analiza skupień ze względu na miejsce w rankingu metodą k-średnich
6.1.3. Przewaga konkurencyjna w aliansie CEMS
6.1.4. System zarządzania jakością w programie CEMS – jako efekt wdrożenia najlepszych praktyk
6.1.5. Efekty przynależności do aliansu CEMS: najlepsze praktyki – wyniesione lekcje
6.1.6. Proces dzielenia się wiedzą w aliansie CEMS
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.2. CEMS SGH z perspektywy absolwentów programu
6.2.1. Motywy i korzyści uczestnictwa w programie CEMS SGH – perspektywa absolwentów
6.2.2. Korzyści związane z ukończeniem programu CEMS
6.2.3. Ocena umiejętności poznawczych
6.2.4. Ocena zależności: umiejętności poznawcze, rekomendacja programu a osiągnięte korzyści
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.3. CEMS SGH z perspektywy partnerów biznesowych
6.3.1. Korzyści z uczestnictwa w partnerstwie CEMS SGH
6.3.2. Rodzaje relacji w sojuszu z partnerami biznesowymi
Podsumowanie i dyskusja wyników
ZAKOŃCZENIE
ANEKS
BIBLIOGRAFIA
SPIS RYSUNKÓW
SPIS TABEL
Opis
Wstęp
Internacjonalizacja szkół wyższych jest procesem, który w sposób naturalny wpisuje się w ramy zmieniającego się świata, a stopień umiędzynarodowienia uczelni jest jednym z czynników decydujących o nowoczesności szkolnictwa wyższego. Umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego nie jest już celem samym w sobie, ale środkiem do poprawy jakości kształcenia. Pozyskiwanie wiedzy, mobilizację talentów w celu wsparcia globalnych badań i wzbogacanie programów nauczania treściami międzynarodowymi uważa się za korzyści wynikające z procesu internacjonalizacji szkolnictwa wyższego. W dobie gospodarki informacyjnej kształcenie jest postrzegane jako podstawowy klucz do tworzenia bogactwa oraz konkurencyjności krajów i gospodarek. Globalizacja gospodarki światowej wymusza wzrost intensywności powiązań pomiędzy krajami świata, regionami, przedsiębiorstwami. Podstawą tych działań jest przepływ kapitału, technologii, usług, a przede wszystkim – ludzi. Globalizacja jest jednocześnie jedną z sił sprawczych napędzających proces internacjonalizacji i wymuszających zmiany w programach nauczania w szkołach biznesu. Edukacja biznesowa pełni szczególną rolę w rozwoju społeczno-ekonomicznym kraju, kształcąc elity zarządzające krajem, przyszłych pracowników, menedżerów, czy kształtując postawy przedsiębiorcze w społeczeństwie. Z tych powodów przedmiotem badań w niniejszej monografii jest uczelnia ekonomiczna. Uczelnie ekonomiczne stanowią podtyp uczelni sensu largo. Należy szczególnie podkreślić funkcje ekonomicznych szkół wyższych wynikające z ich specyfiki, a wyrażające się w rozwoju zaawansowanej wiedzy ekonomicznej, pobudzaniu przedsiębiorczości i pasji zdobywania wiedzy przez całe życie, a także kształtowaniu w procesie edukacji orientacji innowacyjnej, umożliwiającej wykorzystanie szans cywilizacyjnych. Wiąże się to z przekształceniem edukacyjnej misji nauczania w misję wyposażania w metody indywidualnego uczenia się oraz dochodzeniem do sytuacji, w której edukacja ekonomiczna jest traktowana jako jeden z elementów wiedzy niezależnie od wykonywanego zawodu i wyuczonej profesji. W 2007 roku w ramach inicjatywy Global Compact (Inicjatywa ONZ na rzecz promocji i rozwoju idei zrównoważonego rozwoju) opracowane zostały zasady odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej – The Principles of Responsible Management Education (PRME), co tym bardziej podkreśla społeczny wymiar i charakter edukacji biznesowej. Rosnąca globalizacja w świecie biznesu była jednym z głównych czynników napędzających internacjonalizację treści i ogólnego doświadczeniaedukacyjnego w szkołach biznesowych. Na rynku wyższej edukacji biznesowej na sukces mogą liczyć te uczelnie, które szybko dostrzegą zachodzące zmiany i podejmą odpowiednie działania, aby sprostać globalnej konkurencji. Podjęcie działań dotyczy uczelni najbardziej renomowanych w takim samym stopniu jak tych, które są tylko graczami lokalnymi lub regionalnymi. W obliczu rosnącej konkurencji międzynarodowej niezmiernie ważne jest, aby uniwersytety posiadały kompetencje w zakresie odpowiadania na potrzeby zmian
zachodzących w środowisku zewnętrznym.
(fragment wstępu)
Spis treści
WSTĘP
1. PROCES INTERNACJONALIZACJI UCZELNI W POLSCE NA TLE TENDENCJI ŚWIATOWYCH
1.1. Pojęcie i istota internacjonalizacji edukacji wyższej
1.2. Motywy i przesłanki internacjonalizacji uczelni
1.3. Modele internacjonalizacji uczelni
1.4. Poziom internacjonalizacji polskich uczelni na tle świata
1.5. Internacjonalizacja szkolnictwa wyższego w Polsce
Podsumowanie
2. ALIANSE JAKO JEDNA Z FORM INTERNACJONALIZACJI UCZELNI – PERSPEKTYWA ZARZĄDZANIA STRATEGICZNEGO
2.1. Alianse strategiczne z perspektywy teoretycznej
2.2. Rozróżnienie definicyjne pojęcia „sieć” i „alians”
2.3. Teoria zasobowa i przewaga konkurencyjna w ujęciu aliansów i sieci
2.4. Podejście oparte na wiedzy. Teoria wiedzy
2.5. Teoria interesariuszy
2.6. Strategiczne alianse pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.7. Motywy i przesłanki zawierania aliansów pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.8. Czynniki sukcesu w partnerstwie uczelnia a partner biznesowy 8
2.9. Korzyści wynikające z tytułu przynależności do aliansów
2.10. Od współpracy do aliansów. Rodzaje aliansów w szkolnictwie wyższym
Podsumowanie
3. STRATEGICZNE ALIANSE W SEKTORZE EDUKACJI WYŻSZEJ – ALIANSE EDUKACYJNE
3.1. Istota aliansów edukacyjnych
3.2. Alianse międzynarodowe i globalne w sektorze szkolnictwa wyższego
3.3. Edukacyjne programy międzynarodowe jako efekt aliansów edukacyjnych
3.4. Alianse edukacyjne jako alianse uczące się
3.5. Kluczowe czynniki sukcesu w aliansach edukacyjnych – mechanizm budowania zaufania
Podsumowanie
4. ROLA I ZNACZENIE ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ W ALIANSACH EDUKACYJNYCH
4.1. Pojęcie i wymiary jakości w aliansach edukacyjnych
4.2. Definiowanie i zapewnianie jakości kształcenia w europejskich aliansach edukacyjnych
4.3. Rola i znaczenie akredytacji w zapewnieniu jakości kształcenia w aliansach edukacyjnych
4.4. Międzynarodowe i narodowe rankingi jako narzędzia pomiaru jakości kształcenia
4.5. Ocena jakości kształcenia przez pryzmat umiejętności studentów
4.5.1. Umiejętności w XXI wieku
4.5.2. Determinanty zaangażowania alumnów
Podsumowanie
5. KONCEPCJA I METODYKA BADANIA ROLI GLOBALNEGO ALIANSU EDUKACJI MENEDŻERSKIEJ POPRZEZ WSPÓLNY PROGRAM MAGISTERSKI
5.1. Określenie problemu badawczego
5.2. CEMS – charakterystyka globalnego aliansu edukacji menedżerskiej
5.3. Model badawczy
5.4. Procedura badawcza
5.5. Badana populacja i dobór próby
5.6. Opis zastosowanych metod i technik badawczych
Podsumowanie
6. WYNIKI BADANIA EMPIRYCZNEGO – ROLA ALIANSU STRATEGICZNEGO CEMS W UMIĘDZYNARODOWIENIU UCZELNI ORAZ JEJ EFEKTÓW
6.1. Program CEMS MIM z perspektywy dyrektorów akademickich
6.1.1. Korzyści uczestnictwa w partnerstwie CEMS – perspektywa dyrektorów akademickich
6.1.2. Analiza skupień ze względu na miejsce w rankingu metodą k-średnich
6.1.3. Przewaga konkurencyjna w aliansie CEMS
6.1.4. System zarządzania jakością w programie CEMS – jako efekt wdrożenia najlepszych praktyk
6.1.5. Efekty przynależności do aliansu CEMS: najlepsze praktyki – wyniesione lekcje
6.1.6. Proces dzielenia się wiedzą w aliansie CEMS
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.2. CEMS SGH z perspektywy absolwentów programu
6.2.1. Motywy i korzyści uczestnictwa w programie CEMS SGH – perspektywa absolwentów
6.2.2. Korzyści związane z ukończeniem programu CEMS
6.2.3. Ocena umiejętności poznawczych
6.2.4. Ocena zależności: umiejętności poznawcze, rekomendacja programu a osiągnięte korzyści
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.3. CEMS SGH z perspektywy partnerów biznesowych
6.3.1. Korzyści z uczestnictwa w partnerstwie CEMS SGH
6.3.2. Rodzaje relacji w sojuszu z partnerami biznesowymi
Podsumowanie i dyskusja wyników
ZAKOŃCZENIE
ANEKS
BIBLIOGRAFIA
SPIS RYSUNKÓW
SPIS TABEL
Opinie
Internacjonalizacja szkół wyższych jest procesem, który w sposób naturalny wpisuje się w ramy zmieniającego się świata, a stopień umiędzynarodowienia uczelni jest jednym z czynników decydujących o nowoczesności szkolnictwa wyższego. Umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego nie jest już celem samym w sobie, ale środkiem do poprawy jakości kształcenia. Pozyskiwanie wiedzy, mobilizację talentów w celu wsparcia globalnych badań i wzbogacanie programów nauczania treściami międzynarodowymi uważa się za korzyści wynikające z procesu internacjonalizacji szkolnictwa wyższego. W dobie gospodarki informacyjnej kształcenie jest postrzegane jako podstawowy klucz do tworzenia bogactwa oraz konkurencyjności krajów i gospodarek. Globalizacja gospodarki światowej wymusza wzrost intensywności powiązań pomiędzy krajami świata, regionami, przedsiębiorstwami. Podstawą tych działań jest przepływ kapitału, technologii, usług, a przede wszystkim – ludzi. Globalizacja jest jednocześnie jedną z sił sprawczych napędzających proces internacjonalizacji i wymuszających zmiany w programach nauczania w szkołach biznesu. Edukacja biznesowa pełni szczególną rolę w rozwoju społeczno-ekonomicznym kraju, kształcąc elity zarządzające krajem, przyszłych pracowników, menedżerów, czy kształtując postawy przedsiębiorcze w społeczeństwie. Z tych powodów przedmiotem badań w niniejszej monografii jest uczelnia ekonomiczna. Uczelnie ekonomiczne stanowią podtyp uczelni sensu largo. Należy szczególnie podkreślić funkcje ekonomicznych szkół wyższych wynikające z ich specyfiki, a wyrażające się w rozwoju zaawansowanej wiedzy ekonomicznej, pobudzaniu przedsiębiorczości i pasji zdobywania wiedzy przez całe życie, a także kształtowaniu w procesie edukacji orientacji innowacyjnej, umożliwiającej wykorzystanie szans cywilizacyjnych. Wiąże się to z przekształceniem edukacyjnej misji nauczania w misję wyposażania w metody indywidualnego uczenia się oraz dochodzeniem do sytuacji, w której edukacja ekonomiczna jest traktowana jako jeden z elementów wiedzy niezależnie od wykonywanego zawodu i wyuczonej profesji. W 2007 roku w ramach inicjatywy Global Compact (Inicjatywa ONZ na rzecz promocji i rozwoju idei zrównoważonego rozwoju) opracowane zostały zasady odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej – The Principles of Responsible Management Education (PRME), co tym bardziej podkreśla społeczny wymiar i charakter edukacji biznesowej. Rosnąca globalizacja w świecie biznesu była jednym z głównych czynników napędzających internacjonalizację treści i ogólnego doświadczeniaedukacyjnego w szkołach biznesowych. Na rynku wyższej edukacji biznesowej na sukces mogą liczyć te uczelnie, które szybko dostrzegą zachodzące zmiany i podejmą odpowiednie działania, aby sprostać globalnej konkurencji. Podjęcie działań dotyczy uczelni najbardziej renomowanych w takim samym stopniu jak tych, które są tylko graczami lokalnymi lub regionalnymi. W obliczu rosnącej konkurencji międzynarodowej niezmiernie ważne jest, aby uniwersytety posiadały kompetencje w zakresie odpowiadania na potrzeby zmian
zachodzących w środowisku zewnętrznym.
(fragment wstępu)
WSTĘP
1. PROCES INTERNACJONALIZACJI UCZELNI W POLSCE NA TLE TENDENCJI ŚWIATOWYCH
1.1. Pojęcie i istota internacjonalizacji edukacji wyższej
1.2. Motywy i przesłanki internacjonalizacji uczelni
1.3. Modele internacjonalizacji uczelni
1.4. Poziom internacjonalizacji polskich uczelni na tle świata
1.5. Internacjonalizacja szkolnictwa wyższego w Polsce
Podsumowanie
2. ALIANSE JAKO JEDNA Z FORM INTERNACJONALIZACJI UCZELNI – PERSPEKTYWA ZARZĄDZANIA STRATEGICZNEGO
2.1. Alianse strategiczne z perspektywy teoretycznej
2.2. Rozróżnienie definicyjne pojęcia „sieć” i „alians”
2.3. Teoria zasobowa i przewaga konkurencyjna w ujęciu aliansów i sieci
2.4. Podejście oparte na wiedzy. Teoria wiedzy
2.5. Teoria interesariuszy
2.6. Strategiczne alianse pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.7. Motywy i przesłanki zawierania aliansów pomiędzy uczelniami a partnerami biznesowymi
2.8. Czynniki sukcesu w partnerstwie uczelnia a partner biznesowy 8
2.9. Korzyści wynikające z tytułu przynależności do aliansów
2.10. Od współpracy do aliansów. Rodzaje aliansów w szkolnictwie wyższym
Podsumowanie
3. STRATEGICZNE ALIANSE W SEKTORZE EDUKACJI WYŻSZEJ – ALIANSE EDUKACYJNE
3.1. Istota aliansów edukacyjnych
3.2. Alianse międzynarodowe i globalne w sektorze szkolnictwa wyższego
3.3. Edukacyjne programy międzynarodowe jako efekt aliansów edukacyjnych
3.4. Alianse edukacyjne jako alianse uczące się
3.5. Kluczowe czynniki sukcesu w aliansach edukacyjnych – mechanizm budowania zaufania
Podsumowanie
4. ROLA I ZNACZENIE ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ W ALIANSACH EDUKACYJNYCH
4.1. Pojęcie i wymiary jakości w aliansach edukacyjnych
4.2. Definiowanie i zapewnianie jakości kształcenia w europejskich aliansach edukacyjnych
4.3. Rola i znaczenie akredytacji w zapewnieniu jakości kształcenia w aliansach edukacyjnych
4.4. Międzynarodowe i narodowe rankingi jako narzędzia pomiaru jakości kształcenia
4.5. Ocena jakości kształcenia przez pryzmat umiejętności studentów
4.5.1. Umiejętności w XXI wieku
4.5.2. Determinanty zaangażowania alumnów
Podsumowanie
5. KONCEPCJA I METODYKA BADANIA ROLI GLOBALNEGO ALIANSU EDUKACJI MENEDŻERSKIEJ POPRZEZ WSPÓLNY PROGRAM MAGISTERSKI
5.1. Określenie problemu badawczego
5.2. CEMS – charakterystyka globalnego aliansu edukacji menedżerskiej
5.3. Model badawczy
5.4. Procedura badawcza
5.5. Badana populacja i dobór próby
5.6. Opis zastosowanych metod i technik badawczych
Podsumowanie
6. WYNIKI BADANIA EMPIRYCZNEGO – ROLA ALIANSU STRATEGICZNEGO CEMS W UMIĘDZYNARODOWIENIU UCZELNI ORAZ JEJ EFEKTÓW
6.1. Program CEMS MIM z perspektywy dyrektorów akademickich
6.1.1. Korzyści uczestnictwa w partnerstwie CEMS – perspektywa dyrektorów akademickich
6.1.2. Analiza skupień ze względu na miejsce w rankingu metodą k-średnich
6.1.3. Przewaga konkurencyjna w aliansie CEMS
6.1.4. System zarządzania jakością w programie CEMS – jako efekt wdrożenia najlepszych praktyk
6.1.5. Efekty przynależności do aliansu CEMS: najlepsze praktyki – wyniesione lekcje
6.1.6. Proces dzielenia się wiedzą w aliansie CEMS
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.2. CEMS SGH z perspektywy absolwentów programu
6.2.1. Motywy i korzyści uczestnictwa w programie CEMS SGH – perspektywa absolwentów
6.2.2. Korzyści związane z ukończeniem programu CEMS
6.2.3. Ocena umiejętności poznawczych
6.2.4. Ocena zależności: umiejętności poznawcze, rekomendacja programu a osiągnięte korzyści
Podsumowanie i dyskusja wyników
6.3. CEMS SGH z perspektywy partnerów biznesowych
6.3.1. Korzyści z uczestnictwa w partnerstwie CEMS SGH
6.3.2. Rodzaje relacji w sojuszu z partnerami biznesowymi
Podsumowanie i dyskusja wyników
ZAKOŃCZENIE
ANEKS
BIBLIOGRAFIA
SPIS RYSUNKÓW
SPIS TABEL
